Niko's Area

Με ιδιαίτερη υπερηφάνεια ο Δήμαρχος (και υποψήφιος βεβαίως για ανανέωση θητείας) κ.Ντηνιακός μας ανακοίνωσε ότι στις 22 Αυγούστου, σε ένα διάστημα δηλαδή που τα πάντα υπολειτουργούν λόγω διακοπών- αλλά ο ίδιος σηκώνει τα μανίκια, ωραίο ακούγεται επικοινωνιακά- υπέγραψε τη σύμβαση αναβάθμισης των αθλητικών χώρων στο Χαϊδάρι. Είναι μια βαθιά συγκίνηση και ταυτόχρονα ηθική δικαίωση όλων ημών που επί μια τετραετία είχαμε το θάρρος και το θράσος ταυτόχρονα να περπατάμε ή να τρέχουμε στο Αθλητικό Κέντρο του Δάσους, στο ΚΕΒΟΠ. Ήταν μια επικίνδυνη αποστολή- είναι αλήθεια- δεδομένων των συνθηκών που επικρατούσαν κι επικρατούν. Ας μην πιάσουμε το θέμα από τη σκοπιά των αθλητών που είχαν μια σανίδα (π.χ) για «βατήρα» στο άλμα εις μήκος και στον οποίο βατήρα έφταναν αφού έκαναν ζιγκ- ζαγκ για να αποφύγουν τις λακκούβες, διότι εκεί πάμε σε άλλες καταστάσεις. Ακούγεται δε τόσο ειρωνική αυτή η αναβάθμιση των αθλητικών χώρων και η ταύτιση του πολίτη του Χαϊδαρίου με τον υγιεινό τρόπο ζωής, ώστε

Η αυτοδικία δεν είναι ανεκτή», ανέφερε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ.Οικονομου, με αφορμή την προσαγωγή και κράτηση των επικίνδυνων τύπων, των παρακρατικών,   που «συνέλαβαν» και βασάνισαν μετανάστες στον Έβρο κρατώντας τους παράνομα σε τρέιλερ οχήματος. Χίλια συγγνώμη που θα θεωρήσω εντελώς επικίνδυνη κι άκρως διχαστική την τοποθέτηση του, που ασφαλώς δε μπορεί να έγινε κατά λάθος εκτός κι αν είναι εντελώς αγράμματος. Ας ανοίξουμε το λεξικό λοιπόν για να δούμε την ερμηνεία της αυτοδικίας, ώστε να καταλάβουμε πολλά. 1. Επιδίωξη αποκατάστασης παρακάμπτοντας την νόμιμη δικαστική οδό 2.Απ’ ευθείας τιμωρία του αδικήσαντος από τον αδικημένο χωρίς προηγούμενη προσφυγή στην αρμόδια αρχή Αρα λοιπόν στην αυτοδικία θα πρέπει το θύμα να είναι κάποιος που προηγουμένως έχει αδικήσει. Στην περίπτωση που αναφέρθηκε ο κ.Οικονόμου, αυτομάτως κατηγοριοποιεί ως αδικησαντες τους κατακαημένους που κλείστηκαν μεσα εκεί από τον φασίστα, τον οποίο ουσιαστικά επίσης κατηγοριοποιεί ως αδικημένο (με

  Στο γεμάτο νόημα σενάριο της εκπληκτικής ελληνικής ταινίας του 1948, με τίτλο «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ο σπουδαίος Χρήστος Τσαγανέας εμφανίζεται ως τρόφιμος του Ψυχιατρείου να λέει τα πιο λογικά πράγματα. «Άνθρωποι- Άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, προς τι η αλληλοεξόντωση; Για όλους υπάρχει φως, για όλους υπάρχει ήλιος. Όλοι παιδιά του ιδίου Θεού είμαστε» αναφωνούσε ο υπέροχος ηθοποιός και ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Βασίλης Λογοθετίδης τον αγκάλιαζε και τον φιλούσε καθώς- επιτέλους- είχε βρει έναν άνθρωπο που άγγιζε τη ψυχή του. Νωρίτερα στην ταινία ο Λογοθετίδης τα έβαζε με τους άλλους κατοίκους της κοινής αυλής επειδή μάλωναν: Αριστεροί με δεξιοί, στη διάρκεια του καταστροφικού εμφυλίου που ακολούθησε τη ναζιστική κατοχή. Δε ξέρω αν θα μπορούσα να δανειστώ τα λόγια του Τσαγανέα καθώς σίγουρα θα έμοιαζα με τρελό! Στην Ελλάδα τα αυτονόητα έχουν γίνει πολυτέλεια, τα φυσιολογικά θεωρούνται αφύσικα και οτιδήποτε παραπέμπει σε ενωτική δράση «κατηγορείται» ως ρομαντικό, άστοχο κ

Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα αρκετά μέχρι να προχωρήσω στην παρακάτω επιστολή αλλά δεν ανέχομαι τον καθημερινό «βιασμό» του επαγγέλματος που ακολουθώ εδώ και 34 χρόνια. Αφορμή στάθηκε η διαρκής και αδιάκοπη καταπάτηση κάθε έννοιας Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, απέναντι στην οποία η ΕΣΗΕΑ ως θεματοφύλακας των Αρχών, θα πρέπει να πάρει θέση, να ενημερώσει τον κόσμο όπως και να τον προστατέψει. Μαζί φυσικά και με την προστασία του Δημοσιογραφικού Λειτουργήματος. Όσοι διαχειρίζονται (δήθεν ανεξάρτητες) ιστοσελίδες κι αναπτύσσουν δράση σε προεκλογική περίοδο, ΟΦΕΙΛΟΥΝ να ξεκαθαρίσουν στον κόσμο τι πρεσβεύουν, αν είναι δημοσιογράφοι, από πού αντλούν τους πόρους τους, γιατί αποκλείουν την πολυφωνία. Αυτός ο «βιασμός» του Δημοσιογραφικού Λειτουργήματος πρέπει να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ τώρα. Η επιστολή μου είναι η κάτωθι (κι ευχαριστώ τα σεβαστά μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ που θα ασχοληθούν). ΠΡΟΣ: ΔΣ ΕΣΗΕΑ Αγαπητοί Συνάδελφοι Σεβαστά μέλη του Δ.Σ. της Ε.Σ.Η.Ε.Α. Κατόπιν πολυήμερης σκέψης και

Οι νέοι εκφράζουν το μέλλον και μαζί την ελπίδα και την αισιοδοξία και για το λόγο αυτό θα πρέπει πάντοτε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Το λέω και το εννοώ, το λέμε και το εννοούμε. Η «νεολαία» δεν είναι μια έννοια αφηρημένη η οποία στις «κατάλληλες» περιόδους (προεκλογικές) εξυπηρετεί επικοινωνιακά αφηγήματα. Ακριβώς επειδή εκφράζει όσα ανέφερα στον πρόλογο, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με την ανάλογη σοβαρότητα και κυρίως αυτό να φανεί με πράξεις. Όχι με λόγια! Οι νέοι δεν αποτελούν μόνο «αναγκαία προσθήκη» στα ψηφοδέλτιά μας για επικοινωνιακούς λόγους. Είναι ΕΝΕΡΓΟΙ πολίτες, είτε έχουν δικαίωμα ψήφου είτε όχι. Έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς και φυσικά εμείς έχουμε ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί τους ώστε να είναι πάντοτε ενεργοί, δραστήριοι και να ανοίγουν τους ορίζοντές τους με νέα ενδιαφέροντα. Εμείς οφείλουμε να διαμορφώσουμε όλες εκείνες τις συνθήκες που θα χαράξουν νέες διαδρομές, αλλά κυρίως θα τους δώσουν τη χαρά και το ενδι

Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να εκφραστεί όπως επιθυμεί και κυρίως να πιστεύει σε ό,τι εκτιμά ότι είναι καλύτερο. Τουλάχιστον από τη δική μου πλευρά δεν πρόκειται ποτέ να ακούσετε ή να διαβάσετε κατηγορίες για όποιον πάει στην εκκλησία ή είναι καλός Χριστιανός (αυτά τα δύο τα διαχωρίζω) όπως και για εκείνους που επιλέγουν το αντίθετο. Αρκεί φυσικά να μη θίγει ο ένας τον άλλο! Ούτε ο πιστός εκείνον που δε θέλει να πιστεύει ούτε το αντίθετο! Αυτή είναι απαράβατη αρχή στη ζωή μου. Πρώτον, είμαι πιστός Χριστιανός (συνειδητά όχι επειδή με βάπτισαν) άρα κατανοώ απόλυτα όσους έχουν την ίδια κατεύθυνση. Με την εξής διαφορά: Δεν το έχω κρύψει αλλά ούτε κι αισθάνομαι την «ανάγκη» να το δημοσιοποιήσω. Πολύ δε περισσότερο θεωρώ ότι ο χώρος της εκκλησίας κανονικά δεν πρέπει να προσφέρεται για «διαφήμιση» ούτε και για να κάνεις προσωπική πολιτική. Αυτό δε λέγεται «προσηλυτισμός» αλλά υποκρισία κι εκμετάλλευση. Ο καθένας ό,τι πιστεύει το κάνει για τον εαυτό του όντας βέβαια απόλυτα συνειδη

Είναι τόσο βαθιές οι ρίζες στην εγκληματική οργάνωση που εισέβαλε στην Ελλάδα, έκανε προέλαση ως την Αθήνα, συμμάχησε με δικά μας εγκληματικά στοιχεία, δολοφόνησε και τρομοκράτησε αλλά κι έκανε ρεζίλι το Ελληνικό Κράτος που ακόμα προσπαθεί να διαχειριστεί (επικοινωνιακά) την κατάσταση, ώστε εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν πρόκειται για το διαχρονικό φαινόμενο της οπαδικής βίας, όπως προσπαθούν να το περάσουν. Οι «Bad Blue Boys» δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας για την ακροδεξιά καταγωγή τους Αν ο χαρακτηρισμός των Κροατών ως φασιστών και των Ναζί συνολικά είναι υπερβολικός, οι «Bad Blue Boys» της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, οι οποίοι γέμισαν αίματα τα χέρια τους το βράδυ της Δευτέρας 7 Αυγούστου, με τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας ως προς την προέλευσή τους καθώς και τις προτιμήσεις τους. Επειδή ακούγεται πολύ έντονα ότι «η οπαδική βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο» ας ξεκαθαρίσουμε τα εξής. Πρώτον ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διαφορε

Το είχα γράψει και μια μέρα πριν ότι «όλα τα όπλα επιτρέπονται στο επικοινωνιακό πεδίο» ακριβώς επειδή δεν περιλαμβάνει την ουσία παρά μόνο πρόσκαιρα οφέλη. Οπότε δε μπορώ να πω ότι μου προκάλεσε αίσθηση το γεγονός ότι μέσω ιστοσελίδας υπήρξε απάντηση σε θέση του Υποψηφίου Δημάρχου Χαϊδαρίου κι επικεφαλής των Πολιτών Σε Δράση, Βασίλη Τσίτσου χωρίς όμως αυτή η θέση να έχει δημοσιευτεί στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα! Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: Δεν πρόκειται ποτέ να «κλαφτώ» για το πώς μας αντιμετωπίζουν τα τοπικά (και μη) ΜΜΕ και ταυτόχρονα πως αντιμετωπίζουν άλλους συνυποψήφιους. Για τον απλούστατο λόγο ότι είμαι επαγγελματίας δημοσιογράφος εδώ και 34 χρόνια, οπότε γνωρίζω καλά πως «παίζεται» η όλη κατάσταση. Δεν είναι κάτι που θα αναλύσω τώρα ή μέσα απ’ αυτό το χώρο! Αλλά όποιος επιθυμεί να ανοίξουμε κουβέντα (και μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΩΣ, να την ακούσει όλο το Χαϊδάρι) περί του συγκεκριμένου θέματος και της προεκλογικής λειτουργίας των ΜΜΕ (ιδιαιτέρως ορισμένων τοπικών ή κάποιων «ειδικού σκο

Μέσα στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε στο Χαϊδάρι, μου έχει κάνει εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο κινούνται οι υποψήφιοι. Υπάρχει ένας επιφανειακός πολιτισμός που πάντως στο διαδίκτυο εξαφανίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις, αφού οι «στρατιές» των πρόθυμων υποτακτικών φροντίζουν να μας υπενθυμίσουν την παρουσία τους. Είναι ξεκάθαρο ότι οι Πολίτες Σε Δράση διαφέρουμε και δεν το λέω από συντροφική αλληλεγγύη αλλά επειδή ισχύει.  Αποφύγαμε τις στείρες αντιπαραθέσεις, δε γίναμε συγκρουσιακοί μόνο και μόνο για να… γίνουμε και να βγάλουμε επιθετικό στυλ αλλά όποτε χρειάστηκε ο λόγος μας ήταν αιχμηρός.  Χωρίς να ξεπερνά τα όρια και χωρίς- το σημαντικότερο- να προσβάλλει τους άλλους υποψήφιους. Όλο αυτό το διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες μιας κατάστασης που δεν τιμά εκείνους που την επέλεξαν και την διαμόρφωσαν τελικά!  Άλλωστε από τη στιγμή κατά την οποία δίνεται περισσότερη σημασία στην επικοινωνία παρά στην ουσία, ήταν μάλλον αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη. Ευτυχώς μείναμε έξω από τα «κ

  Πολλές φορές ακούω το εξής: «Δεν υπάρχει δημοσιογραφία σήμερα»! Και κυρίως από επαγγελματίες της δικής μου γενιάς κι εποχής που αισθάνονται εγκλωβισμένοι στα σύγχρονα Μέσα έχοντας χάσει το «λούστρο» από το παρελθόν. Για να είμαστε ειλικρινείς δε μπορούμε να καυχιόμαστε ως δημοσιογράφοι για το δρόμο που έχει πάρει αυτό που αποκαλούμε και πρέπει να είναι λειτούργημα. Παρότι δε γνωρίζω ποιος επαγγελματικός χώρος μπορεί να «καυχιέται» για την πρόοδο, την εξέλιξη και την κοινωνική του προσφορά σήμερα, σίγουρα δεν παρηγορούμαι απ’ αυτό! Θα έπρεπε να είμαστε καλύτεροι με δεδομένο ότι ο αντίκτυπος στη δική μας «προσφορά» είναι πολύ διαφορετικός. Όμως το «δεν υπάρχει δημοσιογραφία» είναι λίγο υπερβολικό . Διότι μπορεί ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνεται να είναι καθαρά «εξουσιολαγνικός» κι αντί να ελέγχεται η εξουσία να αναζητείται τρόπος στήριξής της, αλλά θα πρέπει να συνυπολογίσουμε κι άλλες παραμέτρους. 1. Ότι αυτό συνέβαινε και παλαιότερα μόνο που τα Μέσα ήταν αυστηρά η εφημερίδα