Και οι τυφλοί έχουν μάτια αλλά δε βλέπουν

Σε αυτό το χωράφι που ζούμε, όπου δυστυχώς κυριαρχούν οι συνειδητά καθοδηγούμενοι (άρα διπλά «ένοχοι») έχουμε φτάσει στο σημείο να παίζουν τα ΜΜΕ το ρόλο των τηλεδικαστών και να «δολοφονούν χαρακτήρες» χωρίς όμως να κάνουν κάτι άλλο, δυστυχώς.

Ούτε έρευνα υπάρχει, ούτε κανονικό ρεπορτάζ παρά μόνο εκτέλεση εντολής non paper.

Όμως αυτό δεν ενοχλεί το «πόπολο» σε μεγάλο ποσοστό του, αρκεί να «ακούσει» αυτά που θέλει. 

Κι εδώ είναι το πλέον ανατριχιαστικό με τους «συνειδητά καθοδηγούμενους» που περιμένουν να ακούσουν τι είναι αυτό που βολεύει την κομματική τους κατεύθυνση ώστε να πυροβολήσουν κατά ριπάς στα social media και να θεωρήσουν ότι «προσφέρουν υπηρεσία» αλλά κυρίως ξεγελούν τον εαυτό τους ότι «δεν κάνουν λάθος»!

Όταν υπάρχει ένα κοινό ευεπίφορο στην πλάνη και στη δημαγωγία τότε θα ακούσεις απόψεις ότι «ο πιλότος δεν είναι για να σκοτώνει» ή «ο όμορφος δεν είναι για να βιάζει» ή επίσης ότι «το κορίτσι που βιάστηκε δεν είχε δουλειά να πηγαίνει σε πάρτι» ή ακόμα και ότι «δεν πας το (βιασμένο από ιερέα) παιδί σου σε 30χρονο πνευματικό αλλά σε ηλικιωμένο».

Μπορείς επίσης να ανέχεσαι τον κάθε μισάνθρωπο που με τον μανδύα (και όχι το ράσο) του ιερωμένου, ανερυθρίαστα αναφέρει ότι «τα θύματα των Τεμπών ήταν η οργή του Θεού για τις εκδηλώσεις των ανθρώπων στο καρναβάλι». Πόσο ηθικός, πόσο φιλάνθρωπος… Πόσο «άνθρωπος του Θεού»!

Κι όμως αυτές οι «απόψεις» (διόλου τυχαία τα εισαγωγικά) γίνονται ανεκτές και πολλές φορές αποδεκτές ως «μάννα εξ ουρανού» ώστε να χρησιμοποιηθούν σε πιθανό διάλογο και αντιδικία.

Αδυνατώ να καταλάβω το λόγο που ενώ η αλήθεια βρίσκεται μπροστά σου και είναι όχι απλώς ορατή αλλά εκτυφλωτική, εσύ επιμένεις ν' αναζητάς ένα ψέμα για να στηρίξεις κάτι. 

Δε θα είχες καλύτερη ισορροπία αν δεν «έβλεπες» όλα σωστά όσα είναι στη δική σου μεριά και όλα λάθος όσα είναι στην απέναντι όχθη;

Η αλήθεια είναι ότι μια πληροφορία ή ένα σύνολο πληροφοριών το οποίο προσλαμβάνουμε ως δέκτες εξωτερικών ερεθισμάτων, δε συνιστούν απαραίτητα ασφαλή πηγή γνώσης.

Όπως έλεγε και ο Πλάτωνας «και οι τυφλοί έχουν μάτια αλλά δε βλέπουν». Είναι ακριβώς το ίδιο με ό,τι ανέφερα παραπάνω: Μάτια έχουμε αλλά δε βλέπουμε. Μυαλό έχουμε αλλά δε σκεφτόμαστε.

Προτιμάμε το ψέμα το οποίο μάλιστα θα υπερασπιστούμε αφού καλύπτει απόλυτα τον εγωισμό, την αλαζονεία και το ναρκισσισμό μας.

Για να το σκεφτούμε λιγάκι: Μας ωφελεί σε κάτι; Ατομικά και συνολικά.

Follow

Facebook

Twitter

Linkedin