Στα Αθηναϊκά καμπαρέ το 1936

 Ο ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις» τον Ιανουάριο του 1936 έκανε μια βόλτα στους «διασκεδαστικούς νυχτερινούς παραδείσους». Για να μας μεταφέρει την εικόνα από τα καμπαρέ της Αθήνας, με τον Χιώτη, την τέως Μις Δραπετσώνα, τη γυναίκα- ιπποπόταμο και την Βιολέτ η οποία για το πείσμα του νόμου, παντρεύτηκε έναν Έλληνα χορευτή.

 Το καμπαρέ της αριστοκρατικής Αθήνας ήταν η «Φέμινα». Με προκλητικές φωτογραφίες του νέου έμψυχου υλικού, ανηρτημένες στην είσοδο. «Στη βαθουλωτή σάλα χοροπηδούν υπό τους ήχους της ορχήστρας Γιακουϊντο, τύποι γνωστοί μαζί με της φρόιλαϊν και της ουγγαρεζούλες» όπως αναφέρει στον πρόλογό του το ρεπορτάζ.

Και συνεχίζει εξίσου περιγραφικά: «Τα θεωρεία στενάζουν υπό τους όρκους, κοκκινίζουν από τις ερωτικές χειρονομίες των ζευγαριών που ρουφώντας τη σαμπάνια λένε ό,τι τους κατέβει. Η σπατάλη του χρήματος δεν υπολογίζεται μπροστά στο χαμόγελο της Σλαβίνας ή σ’ ένα φλογερό φλερτάρισμα της Ρενέ. Οι υπέροχες τεχνητές ζηλοτυπίες ή απειλές αυτοκτονίας… Οι προετοιμασίες κομψής γκαρσονιέρας για να δεχτεί την πολλά υποσχόμενη κατά την ώρα του γλεντιού αρτιστούλα, δίνουν και παίρνουν…»

Και μετά πάμε σε έναν τακτικό θαμώνα της εποχής. «Τραγανίζει τα άγνωστον πόθεν προερχόμενα χιλιάρικα στα διάφορα καμπαρέ της Αθήνας. Γνωστός στον κόσμο της νύχτας Ελληνοαλλόφυλος τραπεζίτης, που η εμφάνισή του στα καμπαρέ κάνει τα γκαρσόνια να κουτρουβαλιάζονται, τους διευθυντές να τρίβουν τα χέρια από ικανοποίηση και τις αρτίστες να ετοιμάζονται εφοδιασμένες με ανεξάντλητα πολεμοφόδια, γελάκια- σκέρτσα, για την επίθεση».

Και ένα… άκρως κατατοπιστικό σχόλιο: «Νεαρός έμπορος της οδού Σταδίου. Κι άλλοι που τη νύχτα είναι υποδείγματα ενάρετων, εργατικών και αμίλητων ανθρώπων».

Προχωράμε στο επόμενο καμπαρέ. Το «Αμπασαντέρ», το ντάνσινγκ- βαριετέ όπως περιγράφεται στην εφημερίδα. «Κι εκεί μέσα επίδειξη χορευτικής τέχνης, τουαλετών, θελγήτρων, ερωτοχτυπημάτων, μίσους αληθινού και ψεύτικου, χαριτωμένες υποκρισίες. Ο τραγουδιστής κ.Σ. Σαμαρτζής διπλαρώνει τον αισθηματικό γλεντζέ κι εφήμερο φίλο της χαριτωμένης Σούζυ Βερνόν, που ξετρελαίνει τους θαμώνες με τη ξεθεωτική ρούμπα με τη ξεθεωτική ρούμπα της. Τον ξελιγώνει με το ταγκό «ποθώ τα χείλη σου» και το «όποια κι αν είσαι σ’ αγαπώ». Πιο πέρα οι αδερφές Μπεχάρ συντροφεύουν κάποιους καλούς πελάτες που κερνούν και παίρνουν εις αντάλλαγμα χάδια και φιλιά. Η Ιρέν Ρενέ και η Γάινινγκ συναγωνίζεται ποια θα κατορθώσει να πνιγεί στη σαμπάνια εις βάρος των πελατών φυσικά. Και ο περίφημος Μεντόρ με την ορχήστρα του ανακρούει τους ύμνους της αγάπης»

Όπως μπορούμε να καταλάβουμε αυτά τα δύο καμπαρέ ήταν τα καλύτερα της Αθήνας. Διότι το ρεπορτάζ (με την υπογραφή ΚΩΝΠΙΚΑΡ) μας φανερώνει ότι «περνάμε στα χαμηλά». Και αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για τα πιο… λαϊκά καμπαρέ.

«Η Στρέλνα, το καβούκι αυτό της διασκεδαστικής Αθήνας, συγκεντρώνει ακόμα αρκετό κόσμο, καίτοι τώρα το ρεκόρ από τα κέντρα του είδους αυτού, έχει η Μονμάρτη. Επίσης στο «Παβιγιόν Μπλε» κάθε καρυδιάς καρύδι. Διανυκτερεύοντες δημοσιογράφοι, χασομέρηδες, παραλήδες και… θου κύριε φυλακή τω στόματί μου…. Η βιεννέζα βεντέτα των μιούζικ χολ, Αντουανέττα, κάθε βράδυ εκθέτει τα πλούσια κάλλη της που όπως θα έλεγε ένας αγοραστής πρώτης ανάγκης είναι φωτιά και λαύρα. Ένα της καμπανιστό γέλιο κοστίζει καμιά φορά πολλά χιλιάρικα. Ένα της πάντοτε ψεύτικο μα τεχνικώτατο χάδι κοστίζει όλο το πρόγραμμα του «Παβιγιόν». Η Ελιζαμπέτ, αληθινός ανθρώπινος ιπποπόταμος, η Ρουμάνα Βιολέτ που από την περασμένη εβδομάδα αλλαξοπίστησε για τον έρωτα και το τσαλάκωμα του νόμου περί αλλοδαπών και έγινε σύζυγος νόμιμος, ενός χορευτού. Η Ρόζι, η Σούση περιφέρονται στη σάλα σαν χαριτωμένες λέαινες έτοιμες να κατασπαράξουν όχι σάρκες μα το παραδάκι που ρευστοποιείται των πελατών. Ο μετρ Μήτσος συμβάλλει όσο μπορεί στο ξεκούρδισμα των θαμώνων. Η τσιγγάνικη ορχήστρα δεν παίρνει ανάσα, η Τερέζα, το κορίτσι του Βοσπόρου καθυποχρεώνει τους θαυμαστάς της με τους ευγενικούς της τρόπους».

Περνάμε και σε άλλο λαϊκό καμπαρέ, την «Παριζιάνα». Πως την αποκαλούσαν οι νυκτόβιοι; «Φτωχομάνα. Συναγωνίζεται τους γείτονάς της. Κι εκεί τα ίδια με τη διαφορά ότι πολλές Ελληνίδες έχουν ουγγαρεζοποιηθεί. Έχουν αλλάξει ονόματα, όψη, τσαλιμάκια και μόνο η άστατη καρδιά τους μένει ελληνική. Η Φούλη με τα τρελά μάτια, με τους ξένους είναι ξένη με τους δικούς μας, καταδική μας. Με τους κιρικιτζίδες, κιρικιτζού. Οι επαρχιώτες βρίσκουν την άνεσή τους στην Παριζιάνα. Προ μερών κάποιος Χιώτης που ήρθε στην Αθήνα για να προμηθευτεί διάφορα χειμερινά είδη για το εμπορικό του κατάστημα, παραπάτησε κι άθελά του βρέθηκε στην εκτυφλωτική σάλα της Παριζιάνας. Το πρωί κατάφερε να βγει μέσα απ’ αυτόν τον κολασμένο παράδεισο, συνοδευόμενος από μια ντουζίνα αρτιστών αλλά χωρίς ψιλά. Το μπαλέτο Λάστινγκ και οι εκκολαπτόμενες Ελληνίδες αρτίστες όπως η Αννούλα, κάνουν θραύση»

Επόμενη στάση, στο «Νέον ΚΙΤ- Κατ». Ένα ακόμα καμπαρέ της Αθήνας. «Η Μαρίτσα πρώην μέλος ουγγαρέζικου μπαλέτου και νυν σύζυγος ενός δικηγόρου Έλληνα και άλλες αρτίστες κάνουν χρυσές δουλειές».

Η επόμενη αναφορά μας προκαλεί το ενδιαφέρον από την αρχή. Ιδού η περιγραφή: «Η Νιρβάνα απειλεί γη και ουρανό. Υπόσχεται εκπλήξεις στους θαμώνες με την άφιξη αρτιστών και μπαλέτων διεθνούς φήμης. Τώρα εμφανίζονται και συντροφεύουν τους πελάτες μερικές αρτίστες ξένες και ο χαριτωμένος ντιζέρ, Λάκης Βαφίας».

Και ο επίλογος με μερικές ακόμα χαρακτηριστικές φιγούρες αλλά και εικόνες: «Μια τελευταία ματιά στο Χόλλυγουντ, στο παυσίλυπον. Η Ροζίτα της Κεφαλλονιάς, η Νίτσα και η Φώνη της Σερβίας, η αράπισσα Ελληνίσα κι άλλες και το ντουέτο Χάρι μαζί με τη ρώσικη ορχήστρα και την άλλοτε υψίφωνο της όπερας της Μόσχας, δεν υστερούν εις εμφάνιση και κόψιμο των αρτιστών των άλλων καμπαρέ. Ο Μίμης, άνθρωπος ηγεμονικού κι επιβλητικού παραστήματος, καθυποχρεώνει τους πελάτες του Χόλλυγουντ. Κι ενώ όλα αυτά γίνονται στα καμπαρέ, οι ατζέντηδες, ο Βαλασίδης, ο Παρίσης, ο Συγγρός, ο Μπουζούκος και τα παρακλάδια τους, εργάζονται νύχτα και ημέρα και προσφέρουν νούμερα και αρτίστες στους διευθυντές των καμπαρέ με το τσουβάλι. Μεταξύ των αναμενομένων συγκαταλέγεται και η Μιμή Γιόσεβα, η τσιγγανέλα, που το περσινό της πέρασμα από την Όασι και τη θερινή Στρέλνα» άφησε εποχή»

Αυτά που λέτε είναι οι εικόνες και η καθημερινότητα των Αθηναϊκών καμπαρέ, το 1936. Ωραία περιγραφή, γλαφυρή που δίνει πολλές πληροφορίες για τη νύχτα στην πρωτεύουσα

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK