Παιδιά, τι θα λέγατε να γίνουμε άνθρωποι, έτσι για την αλλαγή;

 Στο γεμάτο νόημα σενάριο της εκπληκτικής ελληνικής ταινίας του 1948, με τίτλο «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ο σπουδαίος Χρήστος Τσαγανέας εμφανίζεται ως τρόφιμος του Ψυχιατρείου να λέει τα πιο λογικά πράγματα.

«Άνθρωποι- Άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, προς τι η αλληλοεξόντωση; Για όλους υπάρχει φως, για όλους υπάρχει ήλιος. Όλοι παιδιά του ιδίου Θεού είμαστε» αναφωνούσε ο υπέροχος ηθοποιός και ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Βασίλης Λογοθετίδης τον αγκάλιαζε και τον φιλούσε καθώς- επιτέλους- είχε βρει έναν άνθρωπο που άγγιζε τη ψυχή του.

Νωρίτερα στην ταινία ο Λογοθετίδης τα έβαζε με τους άλλους κατοίκους της κοινής αυλής επειδή μάλωναν: Αριστεροί με δεξιοί, στη διάρκεια του καταστροφικού εμφυλίου που ακολούθησε τη ναζιστική κατοχή.

Δε ξέρω αν θα μπορούσα να δανειστώ τα λόγια του Τσαγανέα καθώς σίγουρα θα έμοιαζα με τρελό! Στην Ελλάδα τα αυτονόητα έχουν γίνει πολυτέλεια, τα φυσιολογικά θεωρούνται αφύσικα και οτιδήποτε παραπέμπει σε ενωτική δράση «κατηγορείται» ως ρομαντικό, άστοχο και ουτοπικό.

Έχει αναπτυχθεί ένας απίστευτος ατομικισμός που παράλληλα αγριεύει τα ένστικτα, οδηγεί σε κτηνώδη συμπεριφορά που εκφράζεται με μηνύματα μίσους κυρίως στο «θαυμαστό κόσμο» των social media.

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εμάς, από μικροί κιόλας, μάθαμε ότι ο εγκληματίας που σκοτώνει κάποιον είτε για να τον ληστέψει- όπως είπαν- είτε επειδή απλώς είναι κάθαρμα είτε επειδή δεν του άρεσε το χρώμα του θύματος, δεν έχει λόγους να θεωρείται «ήρωας» και να αποθεώνεται δημοσίως.

Μάθαμε επίσης ότι όλοι είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και δε ξεχωρίζουμε σε «ντόπιους» και μετανάστες! Θεωρώ εντελώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το ότι παντού αναφέρεται «απανθρακώθηκαν 18 μετανάστες» στις καταστροφικές και θανατηφόρες πυρκαγιές που μας απειλούν. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Γενικά το μίσος διακρίνεται παντού. Το δηλητήριο «διαχέεται» στην κοινωνία και το τοξικό οικοσύστημα μας κυριεύει. Όσοι προσπαθούμε να απομακρυνθούμε απ’ αυτό, δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να ανεχόμαστε αυτή την εμετική επέλαση!

Κανένας σεβασμός, καμία συμπάθεια στην ανθρώπινη ζωή. Προφανώς κι αισθάνονται καλύτερα όταν ένα κακό βρίσκει άλλον ή άλλους. Προφανώς κι αισθάνονται υπέροχα όταν θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο από κατακαημένους που προσπαθούν να βρουν στον ήλιο μοίρα.

Προφανώς «ηδονίζεται» ο εγωισμός τους και η θλιβερή τους ύπαρξη όταν αισθάνονται ότι «πατούν» τον άλλο, τον αδύναμο, στο πάτωμα.

Μίσος και αμορφωσιά, συνδυαστικά με την αρχαία ελληνική ιστορία «βιασμένη» και τη χριστιανική παράδοση «κατασκευασμένη» σε τρόπο που εξυπηρετεί το σύστημα. Και το αφήγημα που ακολουθεί είναι τόσο εμετικό, τόσο γελοία και ταυτόχρονα τραγικά ανύπαρκτο αλλά γαρνιρισμένο με φανατισμό, εμμονές, εμπάθεια, εχθρότητα.

Προφανώς οι μετανάστες μπαίνουν στο στόχαστρο ως πιο «αδύναμοι» κι ανήμποροι. Οι άθλιοι εκτός του ότι επιχαίρουν για τη δολοφονία του άμοιρου Πακιστανού που πήγαινε στη δουλειά του από ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, ήδη άπλωσαν το δηλητήριο και για τους άτυχους που απανθρακώθηκαν… Ότι δηλαδή ήταν οι εμπρηστές που έβαζαν φωτιές στη χώρα μας.

Και δώσε «λαθρομετανάστες» σε μια ανιστόρητη τοποθέτηση με την πρόσθεση ότι οι Έλληνες πρόκοψαν όπου πήγαν. Που να ξέρουν οι ΑΘΛΙΟΙ κι ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ, μέσα στον τυφλό τους φανατισμό, το δήθεν πατριωτισμό (πατριδολαγνεία) και τα «χριστιανικά ήθη» (αγνοώντας προφανώς ότι ο Χριστός δίδαξε Αγάπη και Αλληλεγγύη, Ισότητα και Συνεργασία) ότι ο όρος λαθρομετανάστης χρησιμοποιήθηκε ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ για τους ΚΑΤΑΚΑΗΜΕΝΟΥΣ Έλληνες των πρώτων δεκαετιών του 20^ου αιώνα που προσπαθούσαν να βρουν μια καλύτερη ζωή στις ΗΠΑ.

Και που ‘σαι Ελληναρά μου: Δεν είχαμε πόλεμο ούτε εμείς τότε (όπως λες εσύ τώρα για τους μετανάστες).

Θέλετε στοιχεία; Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 16/3/1927 (πατήστε επάνω στο απόκομμα για να διαβάσετε πλήρες ρεπορτάζ) για τους «Έλληνες μετανάστες οίτινες είχον εισέλθει κρυφίως εις τας Ηνωμένας Πολιτείας δια των μεξικανικών συνόρων, ανακαλυφθέντες δε συνελήφθησαν και απηλάθησαν»

Με ατμόπλοιο από την Κούβα, όπως είχε συμβεί νωρίτερα με 15 Έλληνες (από κάποιον πράκτορα Αλεξιάδη) επτά εκ των οποίων αφέθηκαν στο εσωτερικό της Κούβας κι άλλοι οχτώ είχαν κρυφτεί σε χάρτινα κιβώτια. Τέσσερα απ’ αυτά είχαν πέσει στη θάλασσα και είχαν πνιγεί οι άνθρωποι.

Ιστορίες με πλαστά διαβατήρια, εμπορία ψυχών και ονείρων, εκμετάλλευση.

Ιδού το απόκομμα

Και στην εφημερίδα «Εμπρός» (26/4/1929) διαβάζουμε περί «Λαθρομετανάστευσις εις τον λιμένα Πειραιώς», την ανακάλυψη σπείρας απατεώνων, συμμορίας εκμεταλλευτών ανά την ελληνική επαρχία που έταζαν μια καλύτερη μέρα σε συμπατριώτες μας

Ιδού κι αυτό το απόκομμα

Σε τούτον εδώ το χώρο είχα γράψει για τη δράση της εταιρείας Κοντονή, στην Αθήνα του 1929 που εξαπατούσε τους Έλληνες οι οποίοι ήθελαν να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ.

Πατήστε ΕΔΩ το σχετικό link

Η ουσία ποια είναι; Θα μάθουμε πρωτίστως να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ;