Τα φοβερά μέτρα για τους Ολυμπιακούς του 1940 που δεν έγιναν ποτέ

Αμέσως μετά την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο, το 1936, οι Ιάπωνες γέμισαν πείσμα προκειμένου να παρουσιάσουν το 1940 μια καλύτερη διοργάνωση. Είναι αλήθεια ότι οι Γερμανοί είχαν πάρει άριστα στη διοργάνωση και στο Τόκιο, όπως και στις άλλες πόλεις αποφάσισαν να απαντήσουν ανάλογα.

Η περιγραφή των όσων είχαν αποφασίσει οι Ιάπωνες, τέσσερα χρόνια πριν τους αγώνες, φανερώνει την οργάνωσή τους. Και βέβαια σήμερα μπορεί να ακούγονται παράξενα αλλά τότε ήταν πολύ σημαντικά. Βέβαια το δράμα είναι ότι δεν έγιναν ποτέ καθώς ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Όπως και η τραγική ειρωνεία είναι ότι 80 χρόνια μετά (2020) αναβλήθηκαν πάλι οι αγώνες του Τόκιο λόγω της πανδημίας του COVID-19.

Διαβάζουμε λοιπόν στην εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ του 1936, τι ακριβώς ετοίμαζαν οι Ιάπωνες.

Επί τρία χρόνια παρακολουθούσαν τις προετοιμασίες των Γερμανών και είχαν σημειώσει τα πάντα. Όταν ολοκληρώθηκαν οι αγώνες στο Βερολίνο, ο Υπουργός Παιδείας της Ιαπωνίας, έστειλε ένα γράμμα με τη μονογραφή του πρωθυπουργού στις τέσσερις μεγάλες διοικήσεις του Κράτους καθώς επίσης στην Ταϊβάν (τότε Φορμόζα) και στον πρίγκηπα- διοικητή της Κορέας (που τότε ελεγχόταν από τα ιαπωνικά στρατεύματα).

Μέσα είχε ένα ερώτημα: «Πως θα διοργανώσουμε καλύτερους αγώνες από τους Γερμανούς;». Επίσης οι τοπικές διοικήσεις καθώς και οι λέσχες ευγενών στο Τόκιο, την Γιοκοχάμα, την Οσάκα και το Κιότο είχαν αναρτήσει παντού, στα πλέον εμφανή σημεία αυτή την ερώτηση.

Ειδικά κουτιά είχαν τοποθετηθεί δίπλα στον πίνακα με την ερώτηση για να γεμίζουν καθημερινά από σχέδια, περιγραφές, γνώμες κτλ. Τα κουτιά αυτά ανοίγονταν κάθε μέρα από εντεταλμένους γυμναστές και το περιεχόμενό τους ελεγχόταν με προσοχή. Στη συνέχεια γινόταν ταξινόμηση στον ειδικό φάκελο για κάθε υπόθεση για να το εξετάσουν. Έξω από κάθε φάκελο άλλωστε υπήρχε μια περίληψη του περιεχομένου ώστε να ξέρουν τι θα έβρισκαν μέσα.

Πάμε και στα μέτρα:

-Εξοντωτικός πόλεμος σε όλη την Ιαπωνία για τα ενοχλητικά έντομα. Τετραετές σχέδιο παντελούς εξαφάνισης των κουνουπιών, της μύγας τσε-τσε, τον κοριών, των ψύλλων.

-Δρακόντεια μέτρα «υπέρ ηθικής». Ο αστυνομικός διοικητής κάθε περιφέρειας έλαβε δικαιώματα ζωής και θανάτου για την πάταξη της ανηθικότητας. Όλα τα κέντρα αναψυχής που τραγουδούσαν οι γκέισες, όλα οι οίκοι ανοχής αλλά και τα κέντρα χορού θα έκλειναν τρεις μήνες πριν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και θα άνοιγαν τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωσή τους.

-Απαγορεύτηκε κάθε ιδιαίτερη γνωριμία των αθλητριών ή των λοιπών κοριτσιών της χώρας με τους ξένους αθλητές. Δε θα επιτραπούν αυτόγραφα. Κι αυτό ήταν κάτι που κουβαλούσαν ως… ντροπή οι Ιάπωνες από τους αγώνες Άπω Ανατολής του 1930 στο Τόκιο, όπου οι Ιαπωνίδες γνωρίστηκαν με τη μέθοδο των αυτογράφων με Φιλιππινέζους αθλητές. Το θεώρησαν εξευτελιστικό για τη χώρα και οι γέροι, στους οποίους οι Γιαπωνέζοι έτρεφαν μεγάλο σεβασμό, ζήτησαν να παταχθεί.

-Διατάχθηκε να εκπαιδευτούν εκ νέου όλοι οι αστυνομικοί και να μάθουν μέσα στο διάστημα αυτό αγγλικά και γαλλικά ώστε να είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν ένα ξένο.

-Τεράστιες εγκαταστάσεις με όλες τις ανέσεις που θα μπορούν να περιλάβουν 100 χιλιάδες άτομα είχαν αρχίσει να χτίζονται. Περί τους 12 χιλιάδες μηχανικούς είχαν υποβάλλει σχέδια για το στάδιο των αγώνων.

-Εγκρίθηκε ένα ποσό 180 χιλιάδων λιρών που διατέθηκε αποκλειστικά για την έκδοση πολυτελών περιοδικών που θα κυκλοφορούσαν σε όλο τον κόσμο, εικονογραφημένα και σε όλες τις γλώσσες που θα διαφώτιζαν περί της Ιαπωνίας, με εκτενείς περιγραφές, κάθε ξένο που θα επισκεπτόταν τη χώρα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

-Ειδικά γραφεία προσλάμβαναν εργάτες απ’ όλη τη χώρα για να χτίσουν τα στάδια αλλά και για να εξολοθρεύσουν τα έντομα. Εκπαιδεύοντας μάγειρες προκειμένου να μην υπάρξει δυσαρεστημένος από το φαγητό.

-Δύο Ολυμπιακά χωριά αντί για ένα που υπήρχε στο Βερολίνο. Διπλάσιες εγκαταστάσεις για κάθε άθλημα απ’ ότι στην Γερμανία. Επίσης είχαν αρχίσει να τελειοποιούν πλαζ για τα αθλήματα θαλάσσης, απαιτώντας από τους αθλητές τους να κάνουν ρεκόρ και στο αλμυρό νερό αλλά και στις πισίνας.

-Οι μεγιστάνες της χώρας συγκέντρωσαν 340 χιλιάδες λίρες και τις προσέφεραν στο Κράτος ως ενίσχυση για την άρτια διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων.  Όμως εδώ υπάρχει κι ένα παράξενο. Ο αρμόδιος υπουργός δεν αποδέχτηκε τα χρήματα και δύο μεγιστάνες έκαναν… χαρακίρι από τη ντροπή τους. Οι υπόλοιποι με επιστολή στον υπουργό απάντησαν ότι θ’ αυτοκτονήσουν επίσης με τον παραδοσιακό τρόπο από τη ντροπή τους αν δεν δέχονταν τα χρήματά τους. Τελικά τα δέχτηκαν.

-Άλλοι πάλι  ζήτησαν να εργαστούν υπέρ της χώρας τους, γιατροί, χτίστες, λογιστές, μηχανουργοί, ξυλουργοί και να δίνουν το 20% του μεροκάματού τους υπέρ του Κράτους.

-Δημιουργήθηκε ειδικό τμήμα εκπαίδευσης ταξιθετών και εποπτών για να εξυπηρετούν τον κόσμο όσο το δυνατόν καλύτερα.

-Αποφασίστηκε προς τιμήν της Ελλάδας, της χώρας που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να μεταφραστούν στα ιαπωνικά τα δύο αθάνατα έργα του Ομήρου, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Να καθιερωθεί η ελληνική γλώσσα στα Πανεπιστήμια του Τόκιο, της Γιοκοχάμα, του Κιότο και της Οσάκα, ακόμα και στις στρατιωτικές σχολές όπου θα διδασκόταν ο Ξενοφώντας!!!

-Αντί μεγάλου ποσού αγοράστηκαν αντίγραφα όλων των ταινιών από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου για να μελετηθούν και να τελειοποιηθούν.

Οργάνωση… Τουλάχιστον. Αλλά η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι όχι μόνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά στην ανθρωπότητα.

Ακολουθήστε μας στο Facebook