Ο αθλητισμός στην Ελλάδα πριν από το 1821: Οι Ψαριανοί αθλητές με τα ρεκόρ

Είναι αλήθεια ότι το συγκεκριμένο θέμα παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον καθώς μας μεταφέρει σε μια μαύρη περίοδο του ελληνισμού και συγκεκριμένα στην περίοδο της Τουρκοκρατίας. Κι ασχολείται με τον αθλητισμό στην Ελλάδα πριν την επανάσταση του 1821

Για την ακρίβεια με τη βοήθεια του φημισμένου πυρπολητή και κατόπιν Ναύαρχου Νικόδημου ο οποίος στο έργο του "Υπόμνημα της νήσου Ψαρών" δίνει μερικές πληροφορίες για τις αθλητικές επιδόσεις των Ψαριανών προ της Επανάστασης του 1821, η εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ μας χαρίζει ένα θησαυρό γνώσεων.

Τι αναφέρεται λοιπόν;

Όπως σε όλα τα σκλαβωμένα μέρη έτσι και στα Ψαρά κάθε Κυριακή και γιορτή είχαν αθλητικές επιδείξεις: Αμάδες, λιθάρι, άλμα και χορό. Μάλιστα ορισμένοι αλείφονταν με λάδι κι επιδίδονταν στην τούρκικη πάλη.

Μάλιστα αναφέρεται ότι ένας αντικουρσάρος, ο Μακρής, το 1770 πήδαγε άλμα τριπλούν κι έφτανε στις 960 βελόνες πλεξίματος. Αυτό υπολογιζόταν περί τα 20 μέτρα και ήταν ο... τσάμπιον του νησιού καθώς δε μπορούσε κανείς να τον νικήσει

Παρεμπιπτόντως το 1932 (που γραφόταν αυτό το ιστορικό αφιέρωμα) το παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν ήταν στα 16 μέτρα.

Στη διάρκεια των αθλητικών εκδηλώσεων υπήρχε έντονος ανταγωνισμός. Και οι χαμένοι πλήρωναν τα έξοδα ενός πλούσιου γεύματος με χορούς κτλ.

Άλλη αφήγηση: Κάποτε στο Τσανταρλί, ο Τούρκος μουτεσαρίφης (διοικητής) καμάρωνε ότι διέθετε έναν πεχλιβάν (παλαιστή δηλαδή) τον οποίο δε μπορούσε να νικήσει κανείς. Οι Έλληνες εκνευρίστηκαν από την πρόκληση και οι Ψαριανοί εμφάνισαν τον Νικολή, ο οποίος ήταν τέρας δύναμης και τον φώναζαν Νικολάρα για να αντιμετωπίσει τον Τούρκο παλαιστή.

Η αναμέτρηση έγινε στην προκυμαία. Ο Τούρκος έβαλε λάδι στο κορμί του και ήταν ολόγυμνος. Προσπαθούσε με διάφορα κόλπα να αρπάξει τον Ψαριανό αλλά εκείνος διέφευγε. Κάποια στιγμή ο Νικολάρας απλώνει τα χέρια και αρχίζει και χτυπάει στην προκυμαία τον Τούρκο λες και ήταν... χταπόδι!!!

Άλλη μια φορά στο λιμάνι της Βηρυτού ήταν αραγμένα πλοιάρια χιώτικα, ψαριανά και σμυρνιά. Ο καϊμακάμης είχε έναν πεχλιβάν μαύρο, που κανείς δεν τον είχε νικήσει.

Πάλι οι Ψαριανοί αποφάσισαν να απαντήσουν στην πρόκληση με έναν μικρόσωμο ναύτη τον Κωνσταντάκη Αμίρισα. Ο οποίος σε λίγα λεπτά είχα πιάσει τον πεχλιβάν και τον έσκασε σαν... κολοκύθα στο έδαφος.

Μάλιστα οι Έλληνες είχαν τρέξει να κρυφτούν στα πλοιάριά τους φοβούμενοι την πιθανή οργή των Τούρκων μετά την ήττα

Στο τελευταίο σκηνικό που περιγράφεται, πρωταγωνιστεί και πάλι ο Νικολάρας. Αντιπροσωπεία Ψαριανών είχε πάει στην Πόλη για να παρακαλέσει τον Σουλτάνο να αφήσει ελεύθερους κάποιους συμπατριώτες τους που κρατούνταν μαζί με τα καράβια τους.

Στην αποστολή ήταν και ο Νικολάρας. Μόλις τον είδε ο Σουλτάνος φώναξε: "Βάι βάι!!! Νε μπεχλιβάν βαρ!!! Φτου φτου". Δηλαδή "πω πω τι παλαιστής είναι αυτός. Φτου φτου".

Βεβαίωσε τους Ψαριανούς ότι θα απελευθέρωνε τους ομήρους εφόσον ο Νικολάρας νικούσε στην πάλη τον δικό του πεχλιβάν, έναν μαύρο (πάλι). Φυσικά ο θηριώδης Ψαριανός νίκησε και στο τέλος ο Σουλτάνος δεν απελευθέρωσε απλώς τους Ψαριανούς κι έδωσε και τα καράβια τους, αλλά φόρτωσε με δώρα την αποστολή.

Κι όλα αυτά χάρη στον παλαιστή Νικολάρα.

Ακολουθήστε μας στο Facebook