1835: "Οι δικηγόροι είναι αγράμματοι και βδέλλες"!!!

«Παντού οι δικηγόροι είναι βδέλλες και ρουφάνε όλο το αίμα του πελάτη». Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πως ακριβώς είχε τότε το σύστημα, άλλωστε το δημοσίευμά μας αφορά το μακρινό 1835 (!) αλλά είναι όντως εντυπωσιακός ο αρνητισμός με τον οποίο αντιμετωπίζει η εφημερίδα της εποχής («Αθηνά») τους δικηγόρους. Εκτός του ότι τους αποκαλεί και «αγράμματους» όπως θα δείτε παρακάτω.

Βρήκαμε λοιπόν ένα δημοσίευμα προ 185 ετών! Η Ελλάδα δεν είχε ακόμα τα σημερινά της σύνορα, μόλις ελάχιστα χρόνια πριν είχε γίνει ανεξάρτητο κράτος. Προσπαθούσαν όλοι να σταθούν στα πόδια τους αλλά και να προχωρήσουν μετά από τέσσερις αιώνες δουλείας.

Όπως διαβάζετε και στο απόκομμα της εφημερίδας της εποχής (4 Μαϊου 1835) οι δικηγόροι ήταν μάλλον… μισητοί και πρωτοεμφανιζόμενοι. Αλλά και… αμόρφωτοι (κάποιοι τουλάχιστον).

«Η Δικηγορία στην Ελλάδα, καθώς άρχισε τώρα θα αφανίσει όλους εκείνους που δυστύχησαν να έχουν υποθέσεις σε κάποιο Δικαστήριο» αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα. «Παντού οι δικηγόροι είναι βδέλλες και ρουφούν σχεδόν  όλο το αίμα του πελάτη. Αν εξετάσει κάποιος βρίσκει ότι δικηγόροι αμαθείς χωρίς σπουδή νομικής, χωρίς ικανά φώτα κερδίζουν τόσα από κάποιες υποθέσεις, όσα δεν λαμβάνουν ως μισθό οι υπουργοί. Δεν ξέρουμε από ποιο αίσθημα κινούμενος, ο Γραμματέας της Δικαιοσύνης εμπόδισε τους πολίτες να συνηγορούν υπέρ των εαυτών τους αλλά και των φίλων τους, όπως γινόταν κι επί Καποδίστρια και διόρισε τόσους δικηγόρους, πολλοί εκ των οποίων ούτε να γράψουν ούτε να σκεφτούν γνωρίζουν».

Μάλιστα την περίπτωση της… αισχροκέρδειας των δικηγόρων αναφέρει το ρεπορτάζ μέσω μιας υπόθεσης.

Ένας Αθηναίος ήθελε να πάρει από έναν φτωχό συμπολίτη δέκα ελαιόδεντρα με την δικαιολογία ότι όταν του τα είχε πουλήσει, εκείνος ήταν ακόμα ανήλικος. Τα δέκα ελαιόδεντρα δεν μπορούσαν να εκτιμηθούν παραπάνω από 90 δραχμές και ο κατέχων θα τα έδινε αν όμως μπορούσε να πάρει τα χρήματα που είχε δώσει όταν τα είχε αγοράσει.

Αποφάσισε λοιπόν να πάει στο Δικαστήριο αλλά θα έπρεπε με βάση το νόμο να τον προσλάβει δικηγόρο, με δίπλωμα από την Γραμματεία Δικαιοσύνης για να τον υπερασπιστεί.

Πήγε λοιπόν σε δικηγόρο ο οποίος του ζήτησε αμοιβή 100 δραχμές… Ο δύστυχος Αθηναίος χτυπούσε το κεφάλι του στον τοίχο όταν για ένα κτήμα αξίας 90 δραχμών θα έπρεπε να πληρώσει… 100 στον δικηγόρο!!! Μάλιστα όταν του ζήτησε καλύτερη τιμή ο δικηγόρος του απάντησε με στόμφο: «Αν είσαι φτωχός να μην πλησιάζεις σε δικηγόρους».

Τελικά μετά από «παζάρια» συμφώνησε να πληρώσει μόνο 60 δραχμές δικηγορικά έξοδα.

Κι ευλόγως αναρωτιέται η εφημερίδα: «Θέλει να μας πει ο Γραμματέας της Δικαιοσύνης, αν υπάρχει ή αν πρόκειται να υπάρξει διατίμηση δια της οποίας προσδιορίζονται τα δικηγορικά;».

Ακολουθεί το ρεπορτάζ για την πολύκροτη υπόθεση.

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι στον επίλογο το… παράκανε λίγο η εφημερίδα. Ζητήθηκε από το Κράτος να επιτρέψει σε κάθε πολίτη να υπερασπίζεται τον εαυτό του όπως… ήθελε! Χωρίς δικηγόρο δηλαδή. Αλλιώς «θα γίνουμε Σικελία»

Προφανώς ήταν κατά το μετέπειτα «Σικάγο γίναμε» αυτή η έκφραση του 1835 με την Σικελία

Ακολουθήστε μας στο Facebook