Το 1839 δεν γιορτάστηκε η επανάσταση της 25ης Μαρτίου. Γιατί;

Κι όμως… Είτε το πιστεύετε είτε όχι ο 2ος εορτασμός για την 25η Μαρτίου ως ημέρας Εθνικής Ανεξαρτησίας, δεν έγινε ποτέ!!! Κι ας είχε θεσπιστεί ένα χρόνο νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1838. Και μάλιστα δεν έγινε ποτέ εξαιτίας του ανθρώπου που προχώρησε στην καθιέρωσή του: Τον Γραμματέα (υπουργό) Εσωτερικών, Γεώργιο Γλαράκη.

Το 1839 η Ελλάδα ήταν ένα «φρέσκο» ανεξάρτητο Κράτος. Είχε κερδίσει επίσημα την ανεξαρτησία του με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 και μετά από πολυετείς αγώνες απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Το 1839, όμως, η επέτειος της ανεξαρτησίας, στις 25 Μαρτίου δεν γιορτάστηκε ποτέ. Και η εφημερίδα «Αθηνά» περιγράφει λεπτομερώς τα πάντα. Με πολλές αιχμές για τον Γλαράκη.

Η… περιπετειώδης 25η Μαρτίου του 1839

«Το έτος αυτό, η ημέρα της 25ης Μαρτίου συνέπεσε με το Μεγάλο Σάββατο. Κι επειδή κατά την ημέρα αυτή κάθε χαρά και ευθυμία, είτε ιδιωτική, είτε εθνική, πρέπει δικαίως να υποχωρεί εις την ανάμνηση των παθών του Σωτήρος, διαδόθηκε ότι η γιορτή της Ανεξαρτησίας αναβλήθηκε για την Δευτέρα του Πάσχα. Αλλά εν τούτοις, ο Γραμματέας των Εσωτερικών δεν εξέδωσε κανένα πρόγραμμα για την τελετή. Διάφοροι διοικητικοί του Κράτους, αν και του ζήτησαν οδηγίες, δεν έλαβαν απάντηση. Μάταια προσπάθησαν να πάρουν απάντηση, γράφοντας σχετική επιστολή προς τον Γραμματέα, ο Διοικητής της Αττικής και ο Δήμαρχος των Αθηναίων. Επίσης δεν ειδοποιήθηκε κανείς στους Δήμους γύρω από την Αττική… Τα πάντα έδειχναν ότι η ημέρα αυτή δεν θα γιορταζόταν ποτέ»!!!

Προσέξτε λοιπόν τι έγινε από την αδιαφορία ενός κρατικού λειτουργού. Και παρακάτω η εφημερίδα περιγράφει γλαφυρά πως ακριβώς έγινε ο εορτασμός…

«Τέλος πάντων, η ημέρα φτάνει. Ο Βασιλέας και η Βασίλισσα εμφανίστηκαν με την συνηθισμένη τους πομπή στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης. Οι υπάλληλοι που παραβρέθηκαν ήταν λίγοι σε αριθμό… Κι αυτό διότι η εντολή για τον εορτασμό της Ανεξαρτησίας δόθηκε βραδυ και ο κλητήρας δεν πρόλαβε να ενημερώσει τους πάντες καθώς τον έπιασαν τα μεσάνυχτα! Η εκκλησιαστική τελετή ολοκληρώθηκε και η έκπληξη όλων ήταν μεγάλη. Οι ιερείς δεν μνημόνευσαν εκείνους που θυσίασαν τη ζωή τους για την πατρίδα και την ελευθερία!

Μια 25η Μαρτίου χωρίς φωταγωγημένα σπίτια

Η προσβολή αυτή, δεν αρκούσε… Η ημέρα περνάει σκυθρωπή, κατηφής, άσημη, σιωπηλή. Και διακόπτεται μετά τη δύση του ήλιου από κανονιοβολισμούς. Φτάνει το βράδυ και κορυφώθηκε η αγωνία των πολιτών. Που περιφερόμενοι στις οδούς της πόλης έβλεπαν μόνο τα σπίτια και τα καταστήματα των υπουργών να έχουν φως… 

Το σπίτι του Διοικητή της Αττικής, του Δημάρχου Αθήνας και άλλων τοπικών αρχόντων ήταν μέσα στο σκοτάδι… Η έκπληξη και η αγανάκτηση των πολιτών ήταν απερίγραπτη. Στην καρδιά τους τα αισθήματα της λύπης για τους πεσόντες και της χαράς για την ανεξαρτησία, υποχώρησαν σε άλλα αισθήματα που αναπήδησαν ζοφερά και λυπηρά στο μέτωπό τους.

Ο Γεώργιος Γλαράκης

Κάπως έτσι παρήλθε η ενδοξότερη ημέρα για την Ελλάδα. Εκείνη εις την οποία το Έθνος οφείλει την ανεξαρτησία του, ο δε Γραμματέας την θέση του και τον πολύδραχμο μισθό του…».

Κι ακολουθούν αυστηρά σχόλια κι ερωτήματα από τον συντάκτη της εφημερίδας, προς τον αρχηγό του κράτους, σχετικά με το… φιάσκο και την απαράδεκτη πρωτοβουλία του υπουργού (αυτόν εννοούν ως «γραμματέα των εσωτερικών». Τον Γεώργιο Γλαράκη). Διαβάστε τα…

Τα ερωτήματα για την 25η Μαρτίου του 1839

-Αφού θεσπίστηκε η 25η Μαρτίου ως ημέρα μνήμης για τους πεσόντες ήρωες, γιατί ο επιτετραμμένος δεν ενεργεί το διάταγμα;

-Αφού ο Βασιλιάς δια της παρουσίας του εξέφρασε την θέληση να εορτασθεί η ημέρα της Ανεξαρτησίας, γιατί ο γραμματέας δεν την εκτελεί;

-Γιατί ενώ οι υπόλοιποι υπουργοί φώτισαν τα σπίτια τους όπως και των γραμματέων τους, δεν έκανε το ίδιο ο υπουργός των εσωτερικών στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η επιμέλεια των εθνικών εορτών; Όπως δεν φώτισαν τα σπίτια τους και οι γραμματείς του;

Ακολουθεί πολύ αυστηρή κριτική επειδή τα καταστήματα δεν φωτίστηκαν. «Δεν λάμπει ούτε ένα προς ένδειξη ευγνωμοσύνης, αλλά καλύπτονται από σκότος, το οποίο φαίνεται να εμπαίζει και να εξυβρίζει την ιερά αυτών ανάμνηση».

Υπάρχει μια αντίφαση πάντως σε αυτή την… επίθεση της εφημερίδας «Αθηνά» στον Γεώργιο Γλαράκη. Διότι εκείνος, ως γραμματέας (υπουργός) εκκλησιαστικών και δημοσίας εκπαιδεύσεως καθιέρωσε το 1838 τον «ετήσιο εις το διηνεκές εορτασμό της 25ης Μαρτίου ως εθνικής επετείου της επανάστασης του 1821!!!

Παράξενα πράγματα!!! Αν και ο Γεώργιος Γλαράκης, σύμφωνα με ιστορικούς, προσπαθούσε να ενισχύει την δημοφιλία του προσεταιριζόμενος τους πιστούς Ορθόδοξους Χριστιανούς… Γι’ αυτό λέγεται ότι προτίμησε να… αδικήσει την εθνική γιορτή προς όφελος της θρησκευτικής (ήταν Μεγάλο Σάββατο).