Δεκαετία '30: Η κρίση στα κουρεία λόγω... μηχανών και νομοθεσίας

Ο νόμος του υπουργού Γκοτζαμάνη και η διάδοση των ξυριστικών μηχανών ήταν η αιτία που τα κουρεία πέρασαν μεγάλη κρίση κατά την δεκαετία του '30. Αυτά διαβάζουμε και μάλιστα με μεγάλες λεπτομέρειες στον Τύπο της εποχής.

Κατ' αρχήν ας μεταφέρουμε εικόνες της εποχής. Που δεν υπήρχαν μόνο την δεκαετία του '30 αλλά και πολύ πιο μετά και σίγουρα τις έχουμε ζήσει εμείς κατά τις δεκαετίες του '70 και του '80. Πριν περάσουμε στα της κρίσης ας διαβάσουμε μια... ατμόσφαιρα κουρείου:

"Οι κουρείς είναι φιλόμουσοι, φίλιπποι και φίλαθλοι. Δεν υπάρχει συνοικιακό κουρείο που να μην έχει μαντολίνο ή την κιθάρα του, που να μην είναι ταυτόχρονα και το κέντρο των φιλάθλων της γειτονιάς. Στο κουρείο θα σχολιαστούν ευρύτατα οι επιδόσεις των αθλητών, τα αποτελέσματα των αγώνων και τα σφάλματα της Ολυμπιακής Επιτροπής ή της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Όσον αφορά το τρίτο πάθος αρκεί να κάνει κάποιος μια επίσκεψη σε οποιοδήποτε κουρείο στα Χαυτεία για να ακούσει όλα τα μυστικά του ιπποδρόμου"...

Συνεχίζουμε, όμως, για να περάσουμε στο θέμα. Πρώτο και κύριο: Οι ξυριστικές μηχανές.

"Ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους τα κουρεία αντιμετωπίζουν μεγάλα κεσάτια είναι οι ξυριστικές μηχανές. Από τότε που διαδόθηκαν ευρύτατα και στην Ελλάδα, η πελατεία των κουρείων ελαττώνεται ή τουλάχιστον γίνεται σπανιότερα. Ένας πελάτης που ξυριζόταν δύο φορές την εβδομάδα, τώρα πάει μονάχα μία το μήνα κι αυτή για να κόψει τα μαλλιά του.

Τώρα τελευταία, μάλιστα, η συνήθεια του κατ' οίκον ξυρίσματος διαδόθηκε ακόμα περισσότερο λόγω της πληθώρας των ξυριστικών λεπίδων που προσφέρονται από 2-4 δραχμές η κάθε μία.

Ένα ξύρισμα στα κουρεία στοιχίζει σήμερα 6 δραχμές ενώ με μια ξυριστική λεπίδα των τριών δραχμών μπορεί κανείς να ξυριστεί άνετα τρεις φορές και αν την ακονίσει, άλλες τρεις. Κάπως έτσι το ξύρισμα, με υπολογισμούς, κοστίζει 50 λεπτά...

Ο νόμος του Γκοτζαμάνη

Υπήρχε όμως ένα επιπλέον ζήτημα που είχε να κάνει με το νόμο του υπουργού Γκοτζαμάνη. Τι προέβλεπε αυτός ο νόμος; Κατώτερη τιμή 4 δραχμές στο ξύρισμα. Πολύ ακριβό κατά το ρεπορτάζ και διαβάστε λεπτομέρειες.

"Είναι ανάγκη να αυξηθεί η πελατεία κι αυτό δεν θα πραγματοποιηθεί αν δεν καταργηθεί ο νόμος Γκοτζαμάνη, δυνάμει του οποίου υποχρεώθηκαν όλα τα λαϊκά κουρεία να ακολουθήσουν τις τιμές που είχαν τότε τα άλλα. Με αυτό το νόμο ορίστηκε κατώτατη τιμή για το ξύρισμα οι 4 δραχμές όταν τα περισσότερα κουρεία έπαιρναν τα μισά για κάθε ξύρισμα. Ο νόμος αυτός που έγινε για να επιβάλλει δήθεν τάξη στον αθέμιτο ανταγωνισμό ουσιαστικά κατάργησε τα λαϊκά κουρεία με τρόπο ώστε να μη μπορούν να συναγωνιστούν τα πρώτης και δεύτερης κατηγορίας κουρεία. Αποτέλεσμα ήταν να κλείσουν τα κουρεία τρίτης κατηγορία αλλά και να ελαττωθεί σημαντικά η πελατεία στα κουρεία των άλλων κατηγοριών"

Ακολουθήστε μας στο Facebook