1931: Η Θεσσαλονικιά που ανακάλυψε μεταλλείο χρυσού αλλά δεν την πίστευαν!
Η όμορφη Θεσσαλονικιά, που πέρασε το κατώφλι μιας εφημερίδας πριν από 89 χρόνια και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 1931, ήταν σίγουρη πως είχε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Κι αυτό γιατί όπως αποκάλυψε είχε ανακαλύψει ένα μεταλλείο χρυσού και ήταν έτοιμη να προσφέρει τις υπηρεσίες της στη χώρα.
Η κυρία της φωτογραφίας είχε κάνει την ανακάλυψη. Το όνομά της; Δώρα Συνδίκα... Κι επειδή κανείς δεν την πίστευε πέρασε μια βόλτα, μαζί με τους χάρτες της από το γραφείο του ανταποκριτή της εφημερίδας "Ελεύθερος Άνθρωπος" στην Θεσσαλονίκη. Για να αποκαλύψει μέσω Τύπόυ, πλέον, όσα γνώριζε.
Πολύ άφθονο λοιπόν το χρυσάφι. Ούτε στο Τράνσβααλ, όπως αναφέρει η εφημερίδα, δεν υπήρχε τόσο. Ευρέθη μέσον να σωθεί ο τόπος, έγραφαν. Και προχωράμε στην πρώτη γνωριμία, με την είσοδο της κ.Συνδίκα στο γραφείο.
Η καλοντυμένη γυναίκα επέμενε. Παρουσίασε χάρτες. Προσπαθούσε να εξηγήσει στον δημοσιογράφο ότι δεν ήταν τρελή! Μάλιστα εμφάνισε και την καταγωγή της, καθώς ήταν αδερφή του πρώην Δημάρχου Συνδίκα και βέβαια δεν θα έβγαινε δημόσια να κάνει... τρέλες. Έκανε λόγο για έκταση 70 χιλιάδων στρεμμάτων που ήταν χρυσοφόρος και η οποία βρισκόταν στην κατοχή της, όπως έλεγε.
Η Δώρα Συνδίκα έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να πείσει τον ρεπόρτερ, έστω κι αν μπορούσε να καταλάβει την δυσπιστία του ότι του έλεγε την αλήθεια. Του μιλούσε για περισσότερο χρυσό από τον Καναδά, την Καλιφόρνια αλλά και την φλέβα του Τράνσβααλ... Μέχρι που τον κάλεσε να πάνε που λέτε; Στην Τράπεζα της Ανατολής
Όντως κατέβηκαν στην κρύπτη της Τράπεζας και στη θυρίδα Νούμερο 16 που διατηρούσε η κυρία Συνδίκα. Ο ρεπόρτερ έμεινε άφωνος όταν είδε ράβδους χρυσού μπροστά του που βγήκαν από ένα βαρύτατο κιβώτιο.
Πλέον η κουβέντα πήγαινε σε άλλο επίπεδο. Η κυρία Συνδίκα παρουσίασε χρυσό στον δημοσιογράφο. Κι επέμενε ότι ήταν από το μεταλλείο της.
Κι εδώ αρχίζουν τα πιο ενδιαφέροντα. Η Θεσσαλονικιά αποκαλύπτει ότι ο Υπουργός Οικονομικών δεν της επιτρέπει την εκμετάλλευση αν πρώτα δεν αποκαλύψει που βρίσκεται το μεταλλείο!!! Και παραθέτει την επιστολή διαμαρτυρίας της
Ο δημοσιογράφος δεν χάνει την ευκαιρία (χάνονται αυτές;) και ζητά από την κυρία Συνδίκα να τον οδηγήσει στο... ελληνικό Ελ Ντοράντο. Εκείνη δέχθηκε υπό όρους και προαναγγέλεται η μυστηριώδης και συναρπαστική εμπειρία και το περπάτημα στο παλαιό μεταλλείο ανάμεσα σε... 400 σκελετούς (ανατριχίλα)...
Προχωράμε λοιπόν στην εντυπωσιακή εξερεύνηση αλλά και περιγραφή της κατάστασης. Μέσα στις δαιδαλώδεις στοές του παλαιού μεταλλίου ο ρεπόρτερ της εφημερίδας παθαίνει σοκ όταν βλέπει ανθρώπινα οστά και νεκροκεφαλές διασκορπισμένα στο χώρο.
Όπως αναφέρουν οι συνοδοί, οι σκελετοί ανήκουν στην Μακεδονική εποχή... Και υπάρχουν κάποιες ιστορικές ερμηνείες (περισσότερο εικασίες... δεν ξέρουμε τι να πούμε) που αναγράφονται. Μάλιστα γίνεται λόγος και για ένα υπόγειο ποτάμι, το οποίο η κυρία Συνδίκα είχε ονομάσει "Πακτωλό"
Φτάνουμε όμως στο... σημείο της κρίσης. Σε αυτό που περιμέναμε, στον χρυσό. Στον σκοπό που είχε γίνει όλη αυτή η αποστολή (αλλά κι εμείς, 89 χρόνια μετά, μελετώντας τα δημοσιεύματα σας παρουσιάζουμε αυτή την περίεργη ιστορία). Με την κ.Συνδίκα να ξεκαθαρίζει ότι αν δεν αναγνωριστούν τα δικαιώματα που ζήτησε, δεν θα αποκάλυπτε ποτέ το μέρος
Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος απευθύνθηκε στον επιθεωρητή της διεύθυνσης μεταλλείων, κ.Τσάκωνα που έδωσε τη δική του εκδοχή για την υπόθεση. Κι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Και ο κ.Τσάκωνας συνέχισε (και κατέληξε) στις εξηγήσεις του επιμένοντας ότι θα έπρεπε η κ.Συνδίκα να τους δώσει το ακριβές στίγμα στο μεταλλείο που είχε ανακαλύψει
Αυτή ήταν λοιπόν μια ιστορία χρυσού που θα έλυνε το πρόβλημα της Ελλάδας, το 1931...
Πηγή: Εφημερίδα "Ελεύθερος Άνθρωπος" (Οκτώβριος 1931)
Ακολουθήστε μας στο Facebook
Η κυρία της φωτογραφίας είχε κάνει την ανακάλυψη. Το όνομά της; Δώρα Συνδίκα... Κι επειδή κανείς δεν την πίστευε πέρασε μια βόλτα, μαζί με τους χάρτες της από το γραφείο του ανταποκριτή της εφημερίδας "Ελεύθερος Άνθρωπος" στην Θεσσαλονίκη. Για να αποκαλύψει μέσω Τύπόυ, πλέον, όσα γνώριζε.
Πολύ άφθονο λοιπόν το χρυσάφι. Ούτε στο Τράνσβααλ, όπως αναφέρει η εφημερίδα, δεν υπήρχε τόσο. Ευρέθη μέσον να σωθεί ο τόπος, έγραφαν. Και προχωράμε στην πρώτη γνωριμία, με την είσοδο της κ.Συνδίκα στο γραφείο.
Η καλοντυμένη γυναίκα επέμενε. Παρουσίασε χάρτες. Προσπαθούσε να εξηγήσει στον δημοσιογράφο ότι δεν ήταν τρελή! Μάλιστα εμφάνισε και την καταγωγή της, καθώς ήταν αδερφή του πρώην Δημάρχου Συνδίκα και βέβαια δεν θα έβγαινε δημόσια να κάνει... τρέλες. Έκανε λόγο για έκταση 70 χιλιάδων στρεμμάτων που ήταν χρυσοφόρος και η οποία βρισκόταν στην κατοχή της, όπως έλεγε.
Η Δώρα Συνδίκα έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να πείσει τον ρεπόρτερ, έστω κι αν μπορούσε να καταλάβει την δυσπιστία του ότι του έλεγε την αλήθεια. Του μιλούσε για περισσότερο χρυσό από τον Καναδά, την Καλιφόρνια αλλά και την φλέβα του Τράνσβααλ... Μέχρι που τον κάλεσε να πάνε που λέτε; Στην Τράπεζα της Ανατολής
Όντως κατέβηκαν στην κρύπτη της Τράπεζας και στη θυρίδα Νούμερο 16 που διατηρούσε η κυρία Συνδίκα. Ο ρεπόρτερ έμεινε άφωνος όταν είδε ράβδους χρυσού μπροστά του που βγήκαν από ένα βαρύτατο κιβώτιο.
Πλέον η κουβέντα πήγαινε σε άλλο επίπεδο. Η κυρία Συνδίκα παρουσίασε χρυσό στον δημοσιογράφο. Κι επέμενε ότι ήταν από το μεταλλείο της.
Κι εδώ αρχίζουν τα πιο ενδιαφέροντα. Η Θεσσαλονικιά αποκαλύπτει ότι ο Υπουργός Οικονομικών δεν της επιτρέπει την εκμετάλλευση αν πρώτα δεν αποκαλύψει που βρίσκεται το μεταλλείο!!! Και παραθέτει την επιστολή διαμαρτυρίας της
Ο δημοσιογράφος δεν χάνει την ευκαιρία (χάνονται αυτές;) και ζητά από την κυρία Συνδίκα να τον οδηγήσει στο... ελληνικό Ελ Ντοράντο. Εκείνη δέχθηκε υπό όρους και προαναγγέλεται η μυστηριώδης και συναρπαστική εμπειρία και το περπάτημα στο παλαιό μεταλλείο ανάμεσα σε... 400 σκελετούς (ανατριχίλα)...
Προχωράμε λοιπόν στην εντυπωσιακή εξερεύνηση αλλά και περιγραφή της κατάστασης. Μέσα στις δαιδαλώδεις στοές του παλαιού μεταλλίου ο ρεπόρτερ της εφημερίδας παθαίνει σοκ όταν βλέπει ανθρώπινα οστά και νεκροκεφαλές διασκορπισμένα στο χώρο.
Όπως αναφέρουν οι συνοδοί, οι σκελετοί ανήκουν στην Μακεδονική εποχή... Και υπάρχουν κάποιες ιστορικές ερμηνείες (περισσότερο εικασίες... δεν ξέρουμε τι να πούμε) που αναγράφονται. Μάλιστα γίνεται λόγος και για ένα υπόγειο ποτάμι, το οποίο η κυρία Συνδίκα είχε ονομάσει "Πακτωλό"
Φτάνουμε όμως στο... σημείο της κρίσης. Σε αυτό που περιμέναμε, στον χρυσό. Στον σκοπό που είχε γίνει όλη αυτή η αποστολή (αλλά κι εμείς, 89 χρόνια μετά, μελετώντας τα δημοσιεύματα σας παρουσιάζουμε αυτή την περίεργη ιστορία). Με την κ.Συνδίκα να ξεκαθαρίζει ότι αν δεν αναγνωριστούν τα δικαιώματα που ζήτησε, δεν θα αποκάλυπτε ποτέ το μέρος
Στη συνέχεια ο δημοσιογράφος απευθύνθηκε στον επιθεωρητή της διεύθυνσης μεταλλείων, κ.Τσάκωνα που έδωσε τη δική του εκδοχή για την υπόθεση. Κι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Και ο κ.Τσάκωνας συνέχισε (και κατέληξε) στις εξηγήσεις του επιμένοντας ότι θα έπρεπε η κ.Συνδίκα να τους δώσει το ακριβές στίγμα στο μεταλλείο που είχε ανακαλύψει
Αυτή ήταν λοιπόν μια ιστορία χρυσού που θα έλυνε το πρόβλημα της Ελλάδας, το 1931...
Πηγή: Εφημερίδα "Ελεύθερος Άνθρωπος" (Οκτώβριος 1931)
Ακολουθήστε μας στο Facebook
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου