Η μεγάλη φωτιά σε προσφυγικό συνοικισμό με ευθύνη μιας άτυχης γριάς

Η ηλικιωμένη Αγλαϊα Κουζίνα, έμενε στον προσφυγικό συνοικισμό "Στέγη Πατρίδος" στους Αμπελόκηπους. Προκειμένου να εξασφαλίσει κάποια χρήματα, εργαζόταν ως πλύντρια σε κάποια αθηναϊκά σπίτια. Επειδή ο χρόνος της, όμως, δεν επαρκούσε και ήθελε να έχει όσο το δυνατόν περισσότερη δουλειά, έπαιρνε δουλειά για το σπίτι κι έπλενε. Οι γείτονες διαμαρτύρονταν λες και ήξεραν τι θα συνέβαινε. Κι όντως το κακό δεν άργησε να γίνει...

Ήταν Μάιος του 1935. Η γριά πλύντρια επιχείρησε να ανάψει φωτιά για να πλύνει και πάλι. Όμως ο δυνατός άνεμος μετέδωσε τη φωτιά στην παράγκα της. Οι σανίδες άρχισαν να καίγονται, το παράπηγμά της χάθηκε μέσα στις φλόγες. Προσπάθησε στην αρχή να σβήσει μόνη τη φωτιά αλλά μόλις κατάφερε τελικά να τρέξει και να σωθεί φωνάζοντας.

Μέσα σε λίγα λεπτά, έγινε η καταστροφή. Οι φλόγες άρχισαν να καλύπτουν και άλλα σπίτια, ο συνοικισμός χάθηκε μέσα στους πυκνούς καπνούς και οι κάτοικοι έτρεχαν εν μέσω αλλοφροσύνης να εγκαταλείψουν την περιοχή. Ο βόρειος άνεμος περιόρισε τις φλόγες στο νότιο τετράγωνο, αλλά και πάλι η ζημιά ήταν μεγάλη: Τριάντα οικογένειες έμειναν χωρίς στέγη...

Η Αγλαϊα Κουζίνα ήταν καταθλιπτική... Πρόσφατα ειχε χάσει τον άντρα της ενώ το μικρότερο από τα επτά παιδιά της τυφλώθηκε, έχασε τα λογικά του και κλείστηκε στο ψυχιατρείο.

"Κακό που έπαθα, πήγα να κάψω τόσους ανθρώπους ζωντανούς" φώναζε. "Ενώ άναψα φωτιά να βάλω μπουγάδα, έτρεξα μια στιγμή στη βρύση να φέρω νερό. Σαν γύρισα είχε αρπάξει λίγο κριθάρι που είχα για την κατσίκα μου. Εριξα δυο κουβάδες νερό αλλά η παράγκα άρπαξε αμέσως και απ' αυτήν οι άλλες".

Ακολουθήστε μας στο Facebook